ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

72 ทั้งหลาย แขกมากันเยอะเลย ล้วนแล้วแต่ผีทั้งนั้น แขกรุ่นแรกมาก็คือแม่ศรี ที่เราเรียกกันว่าแม่ศรี เล็ก ก็คือ แม่พรรณวดีศรีโสภาค แล้วก็มีเทวดาชั้นผู้ใหญ่อีกหลายท่านมาอยู่ในบริเวณที่นอน บอกว่านอนให้สบาย ไม่ต้องเกรงอันตราย มองไปดูข้างนอก ปรากฏบริษัทของท่านท้าวเวสสุว รรณ คือท่านธตรฐ วิรุฬหก วิรุฬปักษ์ เกลื่อนกลาดไปหมด เราจึงได้ถามไปว่า ที่ศาลาพักกัน หลายสิบคน มีใครบ้าง เขาก็รายงานบอกว่า ท้าวมหาชมพูนาบริวารมา บริวารของท้าวมหาราช เป็นบริวารขนาดใหญ่ทั้งนั้น มีปริมาณประมาณ ๔ – ๕๐ ท่านด้วยกัน ก็เลยสบายใจ สักครู่หนึ่งก็ มีกองทัพใหม่มาอีกกองทัพ มีผู้หญิงแต่ตัวสีฟ้า เสื้อสีฟ้า ผ้าสีฟ้า มือถืออาวุธ เป็นแม่ทัพจริงๆ ออกมา แม่ทัพเป็นผู้หญิง แต่ลูกทัพเป็นผู้ชาย อย่างนี้เขาเรียกว่าแม่ทัพไม่ใช่พ่อทัพ เดินออกมา ถามว่า ไปไหนน้องสาว บอกว่ามารักษาความปลอดภัยเจ้าค่ะ ถามว่ามาจากสายไหน บอกว่ามา จากสายธตรฐ เดินออกมาจากหลังเขาเกลื่อนกล่นไปหมด มันเป็นจานวนสิบ เขาก็อยู่ตามกันตาม สบาย เรื่องกฎของกรรมที่ผ่านมาในตอนนั้น หลังจากนั้นไปก็ปรากฏว่าทหารตระเวน ชายแดนถูกยิง ทหารที่ติดตามไปด้วย เธอห่วงรถข้างล่าง รถมันจอดไกลมาก พอลงไปแล้วเธอก็ ถอดพระเครื่องออก แล้วถอดเสื้อกางเกงเหลือแต่กางเกงใน ตั้งใจจะเข้าไปถ่ายอุจจาระในกอ กล้วย ไปถึงกอกล้วยมันมืด แสงไฟฟ้าไม่มี ก็ถอดปืนออกจากซองก็ปรากฏว่าถูกยิง แต่ความจริง คนที่เขายิง คนนี้ทราบมาตั้งแต่ตอนกลางวันที่ไปถึง เพราะได้ยินเขาใช้ปืนยิงนกตึงตังๆ ก็คิดว่า รถเราจอดไกลเกินไปอันตรายอาจจะมี ชักสงสัยแต่ก็ไม่ทันบอกใคร ก่อนที่จะได้ยินเสียงปืนยิงก็ มีเทวดาหลายสิบ ท่านวิ่งไปที่รถและกลับมาก็มาแจ้งบอกว่าเป็นกฎของกรรม เราช่วยเขาไม่พ้น เราช่วยเขาไม่พ้น มันเป็นกฎของกรรมช่วยไม่ได้ ก็เป็นอันว่าแล้วกันไป (ต่อมา ท่าน พล.อ.ต. ม.ร.ว.เสริม สุขสวัสดิ์ ได้มอบจตุปัจจัยช่วยการรักษาด้วยเงิน ๑,๐๐๐.- บาท) และนายแพทย์ชุติฯ ก็ได้ช่วยกันนาคนป่วยส่งโรงพยาบาล เข้าใจว่าคนป่วยจะปลอดภัย ไม่มีอะไร คืนนั้นหลวงพ่อสิม ก็สอนธรรมะแก่ท่านพุทธบริษัท และเรื่องที่สาคัญตอนนี้มีตอน หนึ่ง ก็หลายตอนเหมือนกันนะ เอากันบางตอน เพราะเวลาตอนดึกปรากฏว่ามีพระมามาก (พระ ที่ตายไปแล้ว แต่ว่าเป็นพระชั้นดี) มาเยี่ยมหลายท่านด้วยกัน มาเป็นจานวนสิบ ห่มจีวรสีกลักบ้าง