ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

71 แก่เป็นเพื่อน อย่างท่านอาจารย์บุรณะ นุตาลัย ท่านเป็นโรคหัวใจและก็แก่มาก ก็ต้องไปเป็น เพื่อนกัน นี่ไปเป็นเพื่อน แต่ความจริงไม่ได้ชนะท่านหรอก ยี่ห้อมันเหมือนกัน มันเหนื่อยอย่าง เดียวกัน เดินๆ หยุดๆ หยุดๆ เดินๆ ไปตามอัธยาศัย เมื่อทุกคนเดินไปถึงสานักของหลวงพ่อสิม ปรากฏว่าหลวงพ่อสิมเอาเก้าอี้มาตั้งรับอยู่ที่เชิงผา ดูจริยาของท่านน่ารักเป็นอย่างยิ่ง และเข้าไป ถึงแล้ว เมื่อบรรดาบริษัททั้งหลายขึ้นไปถึง ฝูงลิง (ต้องเรียกว่าฝูงลิงหรือบริษัทลิง) เมื่อขึ้นไปถึง ท่านพูดเป็นคาแรกว่า ญาติโยมพุทธบริษัทมากันด้วยศรัทธาแท้ อย่างนี้ควรจะได้พระโสดาบัน ไป ฟังกันเอาอย่างนี่ก็แล้วกัน ฟังกันไว้ว่าท่านพูดว่ายังไง และหลวงพ่อสิม ก็ดูแล้ว ไม่มีมายา หรือไม่มีเจ้าเล่ห์ สมกับที่เราคิดไว้ในใจว่าพระองค์นี้ควรจะเป็นพระที่ควรไหว้ ควรแก่การบูชา เมื่อสั่งสนทนากันเป็นที่สนุกสนานรื่นเริงดีแล้ว ก็มีพระอีก ๒ องค์ไปหาท่าน ท่านก็เลยบอกให้ เข้าไปในถ ้าและก็ชวนลิงเข้าไปในถ ้า และก็ฝูงลิงบางส่วนเข้าไปในถ ้า เข้าไปคุยกันเป็นที่ สนุกสนาน และท่านก็บอกว่าวันนี้ท่านประกาศไว้กับชาวบ้านว่ามีพระมา เขาต้องการจะมาฟัง ธรรม ก็เลยบอกว่า เรื่องอะไร ในฐานะที่ผมเป็นแขก ลิงแขกน่ะ ไม่กินหมู แขกลิง เมื่อผมเป็น แขกมา ผมจะมานั่งเทศน์ซ้อนเจ้าของที่นี่ ผมไม่เอา ทาอย่างนี้พระพุทธเจ้าท่านจะว่าเอา มาแข่งดี นี่ชาวบ้านลูกศิษย์ผมต้องการมาเอาดีจากท่าน แล้วเรื่องอะไรล่ะ ที่ผมจะเอาดีของผมไปให้แก่ลูก ศิษย์ของท่าน ท่านสอนดีแล้ว ท่านเป็นอรัญวาสี อยู่ในป่า เป็นคนดีแล้ว ผมไม่เอา ผมไม่พูด ถ้า ผมพูดก็เป็นการขัดใจพระพุทธเจ้า นี่ผมไม่เอา ผมนอนสบายดีกว่า หลวงพ่อสิมก็เลยว่า หลวง พ่อนี่หาทางออกได้ดี แต่ความจริงโดยจริยาแล้วก็ควรจะเป็นอย่างนั้น ที่เรานาบริษัทของเราไปก็ ต้องการจะให้ฟังธรรมจากท่าน แต่ท่านก็เป็นพระดี ต้องการให้บริษัทของท่านฟังธรรมจากเรา แต่เราก็ไม่ยอมทา ทาไม่ได้มันเสียจริยาของลิง แต่ว่าถ้าพระละก็ว่าไม่ได้นะ บางทีเขาเอากัน เมื่อ คุยกันตามสมควรก็เลยบอกว่า ผมต้องการพัก ท่านก็จัดสถานที่พักไว้ให้เป็นอาศรมดี ไกลจากบ ริเวรพอสมควร บรรดาคณะลิงทั้งหลายก็พากันไปนอน เข้าไปที่พัก จัดอาหารการบริโภค วันนั้นก็พบพันเอกชวาลฯ ลืมนามสกุล ก็พาคณะขึ้นไปนมัสการหลวงพ่อสิมฯ เหมือนกัน และในเวลากลางคืนก็ปรากฏว่าหลวงพ่อสิม แสดงธรรมแก่บรรดาพุทธบริษัทที่ไป ด้วยกัน แต่ทว่าลิงตัวสาคัญก็นอนตีโป่งสบาย เวลาที่นอนตีโป่งนี่ซิ บรรดาท่านพุทธบริษัท