ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

61 บทที่ ๕ เที่ยวเชียงดำว ถ ้าเชียงดาวนี่อยู่ในเขตของอาเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ เป็นดินแดนที่บรรดา ประชาชนทั้งหลายได้เล่าลือกันมานาน ว่าถ ้าเชียงดาวเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์ และก่อนจะเดินทาง ไป รถขบวนใหญ่เขาไปก่อน แต่โฟล์คตู้สีเหลือง ที่ พ.ท.แพทย์หญิงวีวรรณ คานวณกิจ ซื้อไว้ใช้ เป็นส่วนตัว แล้วก็มอบให้แก่เจ้าลิงหัวหน้าหมู่ใช้ตามอัธยาศัย เป็นไปด้วยกัน ๒ คัน คือเจ้าแอ๊ด คันหนึ่ง เจ้าโอ๊คคันหนึ่ง เจ้าแอ๊ดนี่มันชื่ออะไรก็ไม่ทราบให้ชื่อกันว่าเจ้าแอ๊ด มันเป็นรถ ๘ สูบ กินน ้ามัน ๔ กิโลลิตร แล้วก็โฟล์คตู้อีก ๑ คัน ๒ คันนี้ นี่เขาใช้สีเหลือง สัญลักขณ์ของพระใน พระพุทธศาสนา เป็นเครื่องหมายของผ้ากาสาวพัสตร์ พ.ท.แพทย์หญิงวีวรรณ คานวณกิจ นี่ ความจริงไม่อยากจะพูด แต่เรื่องของฤาษีนี่มันจะพูดยังไงก็พูดได้ เดิมทีเดียวก็ไม่เคยสนใจกับ แพทย์หญิงคนนี้ เธอจะดียังไงก็เป็นเรื่องของเธอ แต่ว่าพอมาพบหน้ากันเข้าก็พบว่า เธอกลายเป็น มหาอุบาสิกาที่สาคัญ ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่านางวิสาขา มหาอุบาสิกาเท่าไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งคณะ ที่ไปและบรรดาคณะพุทธบริษัทที่มาพบหน้ากัน ในยามที่มาเที่ยวหรือยามปกติส่วนใหญ่ มอง หน้าแล้วรู้สึกว่าเป็นคนเก่าหมดไม่ใช่คนใหม่ เห็นแล้วก็รู้สึกว่าเป็นคนกันเองๆ ทั้งนั้น ไม่มี ความรู้สึกว่าใครเป็นคนแปลกหน้า นี่จะรู้ได้ก็อาศัยท่านบิดาเป็นผู้บอกว่าคนนั้นเป็นอย่างนั้น คนนี้เป็นอย่างนี้ เคยสืบเนื่องกันมาตั้งแต่อดีตชาติ โดยมากก็เป็นญาติ เป็นพี่บ้าง เป็นน้องบ้าง เป็นเพื่อนบ้าง เป็นพวกพ้องกันมาบ้าง หรือว่าหนักอกหนักใจร่วมสร้างความดี ร่วมสร้างความ ชั่วมาด้วยกันทั้งนั้น มาพบหน้ากันเข้าเมื่อไร จึงกลายเป็นคนเสมือนหนึ่งว่าเป็นพี่ เป็นน้อง เป็น ญาติสนิทกัน ฉะนั้นคนทุกคนที่มาพบกันก็รู้สึกมีศรัทธา เหมือนนางวิสาขา มหาอุบาสิกา (หรือ อนาถบิณฑกะเศรษฐี ถ้าเป็นฝ่ายชาย) รู้สึกว่าถ้าลิงใจดีประกอบไปด้วยศรัทธาปสาทะดีเป็นอย่าง ยิ่ง นี่มันเลยคิดว่าคนทั้งหลายเรานี่ นี่เขาเป็นอย่างไร ทาไมจึงว่าเป็นอย่างนี้ สนิทสนมเสมือน ญาติก็มีหลายท่านเหมือนกัน ที่เป็นคนต่างฝ่ายพูดกันไม่รู้เรื่อง เขามาประเดี๋ยวหนึ่งเขาก็หลีกไป ทั้งนี้ไม่ใช่อะไร เพราะว่าไม่ใช่เครือกัน นี่ความสัมพันธ์ในอดีตย่อมมีความสัมพันธ์ถึงปัจจุบัน ที่ องค์สมเด็จพระภควันบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเคยเทศน์ในเรื่องชาดก เล่าเรื่องราวในชาดก