ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

52 ๒๒๗ มันก็เรียกว่าเข้าถึงกันไม่ได้ แค่ศีล ๕ เท่านั้นไซร้เขายังปฏิบัติไม่ได้ แล้วเขาจะมาล่วงรู้ เรื่องจริงๆ ของศีล ๒๒๗ ได้ยังไง นี่ละ บรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย พระอุปัชฌาย์ที่เขาแต่งตั้งกับอุปัชฌาย์ผู้ทรงความ ดี ท่านว่าอย่างไหนดีกว่ากัน ความจริงเรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องของพระธรรมวินัย ไม่ใช่ว่าจะยก บทบัญญัติใดๆ ขึ้นมาลบล้างความดีของพระพุทธศาสนา ระเบียบที่ร่างไว้นั่นแหละมันดี แต่ไอ้ การปฏิบัติที่บรรดาท่านพุทธบริษัทคอยจะหลีกดีกันอยู่เสมอ ที่เขาเรียกกันว่าอุปัชฌาย์เป็ด อุปัชฌาย์ไก่ก็มีไข่เข้าไปเลี้ยงกันได้ นี่ความได้จากสิ่งที่เราผ่านมามันเป็นยังงี้ แต่ความดีของครู บาศรีวิชัย ทาดีเท่าไรก็ตามมันก็มีโทษมีทุกข์มีคนเขากลั่นแกล้ง ถ้าเหตุอย่างนี้เกิดแก่บรรดาท่าน ทั้งหลายที่มาด้วยกันและได้อ่านหนังสือเล่มนี้ ก็จงคิดว่าครูบาศรีวิชัยมีความดียิ่งกว่าเรา ท่านก็ยัง ถูกโทษทาลายเหล่านี้ คนเลวทั้งหลายกลั่นแกล้งเอาได้ฉันใด เรานี้ก็เป็นคนที่มีกิเลสหนา มีความ ดีไม่เท่าท่าน จะให้ความเดือดร้อนทั้งหลายเหล่านั้นไม่ปรากฏกับเราเห็นจะไม่ได้แน่ เป็นอันว่า ถ้าอะไรก็ตามมันเป็นความเดือดร้อนเกิดขึ้น ถือว่าเป็นเรื่องของธรรมดา แม้แต่ครูบาศรีวิชัยท่าน ตายไปแล้ว เรื่องเกิดขึ้นกับท่านได้ เวลานี้ท่านก็ตาย คนที่กลั่นแกล้งท่านก็ตาย เราก็จะต้องตาย เหมือนกัน แต่ว่าการตายของเรานี้นั้นควรจะเลือกตายแบบครูบาศรีวิชัย อย่าเลือกตายอย่าง นักบวชจัญไรที่กลั่นแกล้งท่านให้มีความทุกข์ เพราะว่าเวลานี้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นไปมี ความสุขในอเวจีมหานรกสบายไปตามๆ กัน เอาละ ท่านผู้ฟังทุกท่าน เรื่องราวที่เราได้จาก สถานที่คือ แม่น ้าปิงกับดอยสุเทพ ถ้าจะกล่าวกันไปเท่าไรมันก็ไม่จบ ก็ขอยุติไว้แต่เพียงเท่านี้ ตอนหน้าฟังเรื่องเดินทางต่อไป สู่อะไร - - น ้าตกแม่สายหรือว่าน ้าตกแม่สากันใหม่ สาหรับ ตอนนี้ ขอยุติไว้แต่เพียงเท่านี้ ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ท่านผู้อ่านทุกท่าน สวัสดี