ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

42 แต่พระ สารีบุตรขัดเขมรกระโดดแผลบ นี่เป็นอัครสาวก พระพุทธเจ้าไม่ได้ว่าอะไร พระ สงสัยไปถามเข้า ท่านก็บอกว่า สารีบุตรเขาเคยเป็นลิงมา เขาละนิสัยเดิมไม่ได้ คนที่ละนิสัยเดิม ได้มีแต่พุทธลีลา ก็คือพระพุทธเจ้า ฉะนั้น ในเมื่อเราเป็นลิง เราก็แสดงท่าลิงของเราตามปกติ สบายใจ จะไปหลอกชาวบ้านว่า นี่ฉันเป็นพระพุทธรูปด้วยเรื่องอะไร แต่จิตใจเป็นลิงนี่ซี เลว มาก อ้าวแล้ว เรื่องนี้มันไม่จบน่ะซี เล่าเรื่องนี้ต่อไป อีตาคนนั้นก็นั่งนิ่ง ไม่เตือนเสียด้วย เตือน หน่อยซี พูดเลอะเทอะไปก็เตือนหน่อย จึงมีพระประสงค์จะได้พระสงฆ์ฝ่ายอรัญวาสี คือ พระนิยมป่ามาอยู่ในเมืองเชียงใหม่ ครั้นได้ทรงทราบว่า พระสุมนเถระแห่งกรุงสุโขทัยซึ่งเป็นผู้แตกฉานในพระธรรมวินัยเป็นอย่าง ดี เพราะได้ศึกษา พระธรรมจากสานักครูหลายสานัก ครั้งสุดท้ายยังเคยได้ไปศึกษาพระธรรม กับท่านมหาสามีอุทุมพร ซึ่งขณะนั้นกลับจากลังกาทวีปมาอยู่ ณ สมณประเทศคือที่เมาะตะมะ อีกด้วย พระเจ้ากือนามีพระประสงค์จะได้ จึงมีพระราชสาส์นไปยังพระเจ้าลือไทยขออนุญาต ให้พระ สุมนเถระมาเผยแพร่พระธรรมในเมืองเชียงใหม่ นี่เห็นไหม เมืองอินเดีย เมืองลังกากับ เมืองไทยนี่ เขามาเขาไปกันได้สบายระหว่างพระสงฆ์ธรรมดา ที่บอกว่าพระพุทธเจ้าไม่เคยเสด็จ มาประเทศไทยนี่ มันชักจะยุ่งๆ นะ ฟังกันไว้ให้ดี มันชักจะยุ่งๆ ฟังกันไป พระเจ้าลือไทยทรง อนุมัติ พระสุมนเถระจึงได้เดินทางไปสู่เชียงใหม่ แล้วก็นาเอาพระบรมสารีริกธาตุมาถวายพระ เจ้ากือนาด้วย พระเจ้ากือนาทรงทราบชัดจึงได้จัดขบวนไปรับ แล้วก็ตั้งโรงพิธีตลอดจนกระทั่ง สรงน ้าพระบรมธาตุ เพื่อจะให้เป็นศิริมงคลแก่เมืองเชียงใหม่ด้วย ในขณะที่ทรงสรงน ้าพระบรมธาตุนั่นเอง ก็ปรากฏว่ามีพระบรมสารีริกธาตุอีกองค์หนึ่ง แสดงปาฏิหารย์แยกออกมาให้ปรากฏเป็น ๒ องค์ นี่ความจริงเดิมทีเดียวได้ไปองค์เดียว พอสรง น ้าแล้วก็กลายเป็น ๒ องค์ ก็เกิดเป็นความดีใจ ทรงปลาบปลื้มเป็นอย่างยิ่งและเกิดศรัทธาเพิ่มขึ้น เป็นทวีคูณ จึงได้มีพระราชดาริที่จะหาสถานที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุนั้น ให้เป็นที่ เคารพสักการะของประชาชนทั่วไป ในที่สุดทรงใช้วิธีเสี่ยงสัตยาธิษฐาน นี่...สมัยก่อนเขาเอากัน อย่างงั้น จะเลือกพระเจ้าแผ่นดินก็เสี่ยง วิธีเสี่ยงสัตยาธิษฐานก็คือโปรดให้นาพระบรม