ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

38 กินเหี้ย อันนี้ต้องไปดูเรื่องราวพระเทวทัตเป็นฤาษีต้องการกินเหี้ย ในที่สุดเหี้ยก็นั่งว่าพระเทวทัต ว่าท่านทรงผ้ากาสาวพัสตร์เป็นธงชัยของพระพุทธศาสนา เราเข้าใจว่าท่านบริสุทธิ์ แต่เนื้อแท้คือ จิตใจของท่านเลวกว่าเราซึ่งมีร่างกายเป็นเหี้ยเสียอีก เราเป็นเหี้ยนั้นก็ไม่ทาลายชีวิตสัตว์เป็น แต่ ว่าเราเพียงแต่กินสัตว์ตายเป็นอาหาร นี่เป็นอันว่าเทวทัตบวชเป็นพระแล้วก็มีความดีสู้เหี้ยไม่ได้ ทีนี้ครูบาศรีวิชัยก็เหมือนกัน ท่านสร้างความดีล ้าหน้าเขาสมัยนั้น ในที่สุดก็ถูกนักบวชจัญไรพา กันหาเรื่องให้แก่ท่าน จนกระท่านท่านเกือบจะถูกสึก เขานาตัวเข้ามาในกรุงเทพฯ ในที่สุดก็ ไม่ได้สึกเพราะว่าพระในกรุงเทพฯ พระใหญ่ในสมัยนั้นคงจะมีน ้าใจเป็นพระ ไม่ใช่มีน ้าใจเป็น สัตว์เดรัจฉานอย่างนักบวชซึ่งเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา เป็นผู้มีตาแหน่งมีหน้าที่ต่างๆ แต่ ไม่ได้มีความดีอย่างพระ นี่พวกท่านทั้งหลายที่เดินทางร่วมมาจาไว้ให้ดี แล้วเข้าไปไหว้ภาพพระ ศรีวิชัย คุณครูบาศรีวิชัยจงอย่าเอาใจไปติดที่รูปปั้น จะมีประโยชน์ เขาทาให้เป็นนิมิตแห่งความ ดีเท่านั้น เมื่อเราไหว้ท่านแล้วก็ดึงเอาความดีของท่านครูบาศรีวิชัยเอาไว้ด้วย แล้วมาดึงเข้าไว้ แล้วก็ปฏิบัติตามท่าน พระครูบาศรีวิชัยท่านดีขนาดไหน เรากาลังตามหาความดีแล้วก็ค้นคว้า ต่อไป เดินตามไปในที่สุดก็ทันกัน จะหนีกันไปไหนได้ ในที่สุดก็ไปยืนแหงแก๋กันแด๋พระ นิพพานก็หมด นี่พระครูบาศรีวิชัยเป็นสาวกของสมเด็จพระบรมสุคต เป็นมิ่งขวัญของบรรดา ท่านพุทธบริษัทที่มาด้วยกัน ควรจะยอมรับนับถือปฏิบัติตามความดีของท่าน ทีนี้ทุกคนจาได้ แล้วนะ หาประวัติพระครูบาศรีวิชัย ถ้าหาไม่ได้ก็ เ อ าอย่ าง งี้ ท่านทาทุกอย่ า ง เ พื่อ สาธารณประโยชน์ ท่านพยายามตัดความโลภ ความโกรธ ความหลงให้สิ้นไป แล้วก็ตั้งใจ สงเคราะห์บรรดาประชาชนทั้งหลาย พระที่มีความดี บรรดาท่านทั้งหลาย จะไปอยู่ในป่าในดงที่ ไหนมันก็เป็นบ้านเป็นเมืองมีความสวยสดงดงาม เพราะอะไร เพราะว่าท่านเป็นพระรวย ท่าน ไม่ใช่พระจน เห็นเงินของชาวบ้านเป็นของมีค่า ได้มาแล้วก็ต้องทาสิ่งให้เป็นประโยชน์และไม่ ยอมให้เงินเป็นโทษสาหรับตน เอาเงินเหล่านั้นไปสร้างในส่วนที่เป็นกุศล เป็นพระโยชน์ทั้งตน ท่านด้วย ท่านก็ได้บุญ เจ้าของเงินก็มีบุญ ความสุขมันก็เกิดขึ้น ตัวอย่าง ทางขึ้นดอยสุเทพ ถ้าครู บาศรีวิชัยท่านไม่ทาไว้เราก็ต้องไต่เขาขึ้นไป สถานที่ก่อสร้างต่างๆ ที่ครูบาศรีวิชัยทาไว้ก็ มากมายก่ายกองด้วยกัน