ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

168 เมื่อเสร็จคาอธิษฐานของพระมหากัสสปแล้ว พระโมฬีธาตุก็แสดงปาฏิหารย์ เปล่งพระรัศมีดัง ดวงจันทร์วันเพ็ญ ลอยขึ้นไปบนอากาศแล้วก็เสด็จประดิษฐานอยู่ในโกฏิแก้วอินทนิล โดยที่ไม่ มีใครต้องไปนามาใส่เข้าไว้ นี่เป็นปาฏิหารย์หรือบารมีขององค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดา สัมมาสัมพุทธเจ้า และเวลาที่มาภายหลังจากพระพุทธเจ้าเสด็จปริพนิพพานเล็กน้อยเท่านั้น นี้ ต่อมาพระพุทธเจ้าทรงเสด็จดับขันธ์เข้าสู่ปริพนิพพานแล้วได้ ๒๑๘ ปี เอ้า ว่าไปนะ มันตรงก็ ตรง ไม่ตรงแกโกหกข้าก็โกหกด้วย ได้คนเล่าให้ฟัง เมื่อพระเจ้าอโศกมหาราชได้เป็นใหญ่ในชมพูทวีป ก็เสด็จมาสู่ดอยจอมทองพร้อมไป ด้วยข้าราชบริพาร เมื่อสร้างอุโมงค์ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ใต้พื้นดอยจอมทอง แล้วก็ สร้างโกศเพชรหรือว่าโกศแก้ววชิร ไอ้วชิรเขาแปลว่าเพชร เดี๋ยวเด็กๆ มันไม่รู้ พูดอย่างนั้นไม่ได้ จะบอกว่าวชิร ก็ต้องแปลว่าเพชร ให้เป็นที่ประดิษฐานพระธาตุรากขวัญ กับพระธาตุย่อยๆ บรรจุไว้ในพระอุโมงค์ นี่แสดงว่าพระธาตุรากขวัญนั้น พระเจ้าอโศกมหาราชได้มา เพราะอะไร ถึงบอก เวลานั้นมีพระอรหันต์มาก บอกพระธาตุอันนี้เป็นพระธาตุตรงนั้นตรงนี้ของ พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ที่ได้ปฏิสัมภิทาญาณก็ดี อภิญญา ๖ ก็ดีหรือว่าวิชชา ๓ ก็ดี ท่านรู้ท่าน บอกได้ ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะไปนั่งเดาว่า พระเจ้าอโศกมหาราชรู้ได้ยังไงนี่ เป็นคนธรรมดา อย่าลืม ว่าเวลานั้นพระอรหันต์มีมาก เมื่อเสร็จแล้วก็ทรงอธิษฐานขอให้เมืองนี้จงเจริญรุ่งเรือง แล้วขอให้ พระธาตุจงอยู่คู่ไปกับเมืองนี้ตลอด ๕,๐๐๐ ปี แหม เจตนาของท่านดีมาก ท่านอยู่ถึงไหนก็ไม่รู้ พระอโศกมหาราช น่ากลัวจะอยู่ในอินเดีย ไม่รู้บ้านท่านเหมือนกัน จาบ้านไม่ได้ ไม่เคยรู้จักกัน และถ้าหากว่าบรรดาประชาชนประพฤติปฏิบัติอยู่ในศีลธรรม ก็ขอให้พระบรมสารีริกธาตุ ออกมาให้ปรากฏ แสดงปาฏิหารย์ให้ปรากฏนั่นเอง ถ้าประชาชนไม่ตั้งอยู่ในธรรม ก็ขออย่าได้ แสดงปาฏิหารย์ให้ปรากฏ ซึ่งจากการตั้งอธิษฐานที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุแล้ว พระเจ้า อโศกมหาราชก็เสด็จกลับ เอ..สงสัยว่าพระบรมสารีริกธาตุที่นั่นแสดงปาฏิหารย์บ้างหรือเปล่าก็ ไม่รู้ ถ้าแสดงปาฏิหารย์นี่เคยเห็นมา เคยเห็นที่อื่นอย่างที่วัดบางนมโคนั่น หลวงพ่อปานฯ ท่าน บรรจุไว้ที่เจดีย์ ก่อนเวลามีงานปี เวลาประมาณตีสอง ทุกปีปรากฏเป็นดวงดาวออกมา ๓ ดวง ใหญ่มาก ถ้าจะวัดเป็นลูกบาศก์เมตรก็ ๒๐ อ้อ..ขอโทษ ไม่ใช่ลูกบาศก์เมตร ถ้าจะวัด