ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

166 วัดเข้าสักแห่งนะ ถ้าไม่สร้างวัดก็สร้างศาลามีพระพุทธรูปสักองค์ก็ดี ปัจจุบันเป็นวัดร้าง ชื่อว่า วัดด้าง นี่ว่างๆ มีสตางค์จะไป สร้างศาลาขึ้นสักหลัง สร้างพระพุทธรูปให้สักองค์ แต่ว่าน่ากลัว มันจะว่างยาก ก็ไอ้ที่ไอ้ทางที่กาลังทานี่มันยุ่งจังเลย เวลาที่จะเสร็จมันยาก ถ้าใครมีเวลาว่างจะไป ทากันก่อนก็ได้ แต่คนที่อยู่ใกล้ๆ รู้เรื่องแล้วควรจะไปทานะ เป็นปูชนียสถานสาคัญที่ พระพุทธเจ้าเคยประทับ แล้วก็ทรงเสวยอีกที่หนึ่งก็คือ ที่ตั้งโบสถ์ (ที่ทรงเสวยน่ะ) นะ ที่รับ บิณฑบาตคือที่วัดร้างชื่อวัดด้าง วัดด้างนะ (ด้าง) เมื่อรับบิณฑบาตแล้วก็มาฉันภัตตาหารที่ตรง ที่ตั้งโบสถ์วัดจอมทอง พระศรีจอมทอง เสร็จจากการฉันแล้วพระพุทธองค์ก็ทรงแสดงพระธรรม เทศนาโปรดพระเจ้าอังครัฐฯ กับประชาชนแล้ว ก็เสด็จสู่ดอยอินทนนท์ (นี่ บอกลัดอย่างงั้นได้ เรอะ พระพุทธเจ้าเทศน์น่ะมีผลเป็นยังไงต้องบอกซี่) เทศน์จบปรากฏว่าพระเจ้าอังครัฐฯ ได้ สาเร็จพระสกิทาคามี เออ พูดอย่างงี้ซี มันถึงจะถูก แล้วก็พระราชเทวีได้พระสกิทาคามี เหมือนกัน พระราชโอรสพระราชธิดาอามาตย์ข้าราชบริพารในจานวน ๙๐ ใน ๑๐๐ เป็นพระ โสดาบัน นอกนั้นก็ถึงสรณาคมน์ (เออ พูดอย่างนี้มันถึงจะถูก ดันพูดลัดส่งไปได้ บอกก็บอกให้ มันตรงๆ บอกให้มันละเดียดๆ แล้วเดี๋ยวชาวบ้านเขาไปถามข้าทีหลัง แล้วข้าจะไปจาได้อย่างไร) แล้วหลังจากนั้นแล้วองค์สมเด็จพระประทีปแก้ว ก็เสด็จไปสู่ดอยอินทนนท์ ทอดพระเนตรดู เมืองอังครัฐฯ แล้วก็ทรงพยากรณ์ทักเรื่องราวที่กล่าวมา ซึ่งเหมือนกันที่พระโมคคลาน์พยากรณ์ นี่คาพยากรณ์ของสมเด็จพระชินวรกับพระสาวกตรงกัน หลังจากนั้นองค์สมเด็จพระภควันก็ เสด็จสู่กรุงราชคฤห์ นี่ตอนนี้ก็เข้าเกณฑ์ ๓๐ นาทีอีกแล้ว พักสักยก หยุดเอาไว้ตรงนี้นิดนะ เอาไว้ขึ้นต้นกันใหม่ สาหรับตอนนี้ ให้ชื่อว่า ตอนที่พระเจ้าอังคราช บูชาพระพุทธเจ้าด้วยวัตถุ