ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

162 จะมีพระธาตุย่อยๆ ของเรา ๕ องค์ คือว่าเมื่อเรานิพพานไปแล้ว ๒๑๘ ปี จะมีพระธาตุย่อยๆ จาก พระเมาลี หรือพระรากขวัญเบื้องขวาได้แก่ไหปลาร้าข้างขวา ได้แก่พระธาตุย่อยๆ รวม ๕ องค์ ด้วยกัน จะนามาโดยพระเจ้าอโศกมหาราชาแห่งชมพูทวีปจะเสด็จมาขุดอุโมงค์ แล้วก็บรรจุเข้า ไว้ สาหรับเป็นที่นมัสการของบรรดาประชาชนทั้งหลาย นี่พระพุทธเจ้าทรงพยากรณ์ไว้เองนะ ตามตานานเขาว่าอย่างนี้ นี่คนอ่านเชื่อหรือไม่เชื่อ ไม่เชื่อก็ไปถามคนที่เขาเล่าให้ฟังก็แล้วกัน แต่ ไม่ใช่มาถามเจ้าลิงถุงนี่นะ ลิงถุงนี้เอาจากน ้าลายปากคนอื่นเขามานะ ไม่ใช่ตัวเองรู้ ไม่ใช่มา ประกาศเป็นสัพพัญญูรู้เท่าพระพุทธเจ้า ดีไม่ดีไปอยู่กับพ่อเทวทัต ไม่เอาละพ่อคุณเอ๋ย ให้หลวง พี่ท่านนอนสบายๆ อย่าไปกวนใจท่านเลยหลวงพี่เทวทัตน่ะ แต่ระวังนา ไม่ได้อยู่แต่เทวทัต หรอก เวลานี้ปรากฏว่าพระที่มีศักดิ์ศรีใหญ่ก็ไปแย่งที่เทวทัตอยู่หลายองค์แล้ว ไปนั่งเบียดท่าน ทาไม๊ ไม่น่าจะไปรบกวนเลย หลวงพี่ท่านอยู่องค์เดียวสบายๆ ท่านอยู่กับท่านโกกาลิกะสองคน เป็นเพื่อนคุยกันก็ดีแล้วนี่ นี่เข้าไปอีกหลายคนก็ไปแย่งกันคุยให้มันมากเรื่องไปเปล่าๆ ไม่น่าจะ ไปกวนใจท่าน นี่แหละ บรรดาท่านผู้อ่านและลูกหลานที่รัก การบวชเข้ามาในพระพุทธศาสนานี่ไม่ใช่ ว่าดีนักนะ ถ้าเราทาดีมันก็ดีเหลือขนาด เกินที่เราคาดไว้ ถ้าเราสร้างความจังไรแล้วก็ ลูกหลาน เอ๋ย ไม่ต้องห่วง ลงอเวจีสบายๆ ดูตัวอย่างท่านผู้ใหญ่ ผู้มีศักดิ์ศรีใหญ่เป็นทั้งจ้าวด้วย เป็นทั้งพระ ด้วย คือท่านพระเทวทัต เมื่อตายแล้ว.... ไม่ทันจะตาย... ท่านเสด็จลงอเวจีมหานรกไป นี่ท่านเป็น จ้าวนี่ต้องใช้คาว่าเสด็จ นี่เวลาลูกหลานทั้งหลาย ถ้าเวลาจะบวชละตั้งใจไว้ให้ดี จาศัพท์ๆ หนึ่งไว้ ว่า “นิพพานสฺส สจฺฉิกิริยาย เอต กาสาวค เหตวา” ที่เขาแปลว่า เราขอรับผ้ากาสาวพัสตร์เพื่อทา ให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน เวลานี้การขอบรรพชาบางเหล่าเขาตัดเอาศัพท์นี้ออกไป แสดงว่าบวช ตอนหลังนี่เขาไม่ใช้กันหรอก เรื่องพระนิพพาน ไม่ใช้ ถ้าลงไม่ใช้ก็ไปนรกก็แล้วกัน แต่อย่าไป ว่าท่านนะ ท่านที่บวชประเภทนั้น ที่เขาไม่ใช้ศัพท์นี้ที่เขาปฏิบัติดีก็มีเยอะ ตัวอย่างในกรุงเทพฯ ปัจจุบัน เราจะเห็นได้ง่ายๆ เอาที่รู้จักกันนะ ที่ไม่รู้จักก็ไม่รู้อยู่ที่ไหนมั่งนี่ พูดถึงไม่ได้ อย่างท่าน พระมหาอาพัน วัดเทพศิรินทร์ อายุท่าน ๗๐ กว่าแล้ว ตั้งท่าตั้งทางวางตัวดี ทาจิตใจเข้าถึงพระ รัตนไตร ยกพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ ยกพระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง ทาจิตใจเข้าถึง