ฤาษีทัศนาจร เล่มที่ ๑

116 เรียกว่า “ทุปฏิปันโน” ต้องแปลว่า ปฏิบัติชั่วๆ เลวๆ ทรามๆ เขาไม่ใช้กัน พวกทุปฏิปันโนนี่ ถ้า เราบูชามาเท่าไรก็ตาม เราก็มีความเลวติดมาเพียงนั้น เพราะว่า เขาจะสอนอารมณ์เลยๆ ของเขา ฉะนั้นเรื่องราวในศาสนาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีความสาคัญ หลังจากนั้นเมื่อ พวกเราถ่ายของเก่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ตั้งขบวนตั้งใจจะไปพระธาตุจอมทอง ทีนี้เรื่องราวของ พระธาตุจอมทองมีความสาคัญอยู่มาก มีความเกี่ยวพันกับองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วก็ เป็นดินแดนที่พวกเราไปครั้งหลังที่สุด ทีนี้เรื่องราวของพระธาตุจอมทองก็ต้องคุยกันยาวนิด เพราะอะไร ทั้งนี้ก็เพราะว่ามีเรื่องที่ควรจะสนใจ เนื่องด้วยองค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดา สัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ก่อนที่เราจะคุยเรื่องพระธาตุจอมทองนี่ (นี่เราผ่านพระกันมา ๔ องค์แล้วนะ คือ ๑. หลวงพ่อสิม ที่ถ ้าผาปล่อง ๒. หลวงพ่อแหวน วัดดอยแม่ปั๋งหรือว่าดอยแม่สีม่วง ปั๋งแปลว่าสีม่วง ดอยสีม่วง แล้ว ก็ ๓. หลวงพ่อวัดพระบาทตากผ้า แล้วก็ ๔. หลวงพ่อวัดน ้าบ่อหลวง สี่องค์นี่คือพระที่ควรแก่การบูชา) ตานี้ สาหรับต่อแต่นี้ไป จะเดินทางต่อไป ก็ถึงวัดพระธาตุ จอมทอง ในตอนนั้นเราก็จะพบกับเรื่องราว ความเป็นมาของพระธาตุจอมทองแล้วก็จะถือเป็น การจบเรื่องสาหรับหนังสือเล่มนี้ เป็นเรื่องที่ฤาษีเป็นคนพูด ถ้าจะมีเรื่องอื่นต่อไปก็เป็นเรื่องที่ บุคคลอื่นเขาจะแทรกเข้ามา ถ้าถือว่าเป็นเรื่องดีก็ควร ถ้าไม่ดีก็แล้วไป ตานี้เรื่องพระธาตุจอมทอง เป็นเรื่องยาว ก่อนที่จะพูดเรื่องพระธาตุจอมทองก็จะพูดเรื่องจริยาหรืออารมณ์ที่ทาตนให้เข้าถึง ความเป็นพระดี เรียกว่า สุปฏิปันโน ให้บรรดาลูกหลานฟังแบบง่าย จะได้จาไปประพฤติ ปฏิบัติ บ้าง จะได้เกิดผล ทาจิตให้เข้าถึงศาสนาขององค์สมเด็จพระทศพลบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ดีไม่ดีก็เที่ยวสวรรค์ก็ได้เที่ยวนรกก็ได้ เที่ยวเลยไปสักนิดหนึ่งก็ยังได้เลย เอาละสาหรับตอนจะ ออกเดินทางก็ระงับไว้ ต่อแต่นี้ไป ก็จะขอพูดถึงจริยาทั้งหลายที่พระทั้ง ๔ ท่านทาได้ ว่าเป็นมา อย่างไรให้บรรดาลูกหลานทั้งหลายได้ฟังกันตามอัธยาศัย ตอนนี้ขอให้ชื่อว่าจริยาของพระ